ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΟΥ ΣΙΣΕΜΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2016 07:15

Εμφανίσεις: 4355

Η συμπλήρωση 43 χρόνων από τον λαϊκό ξεσηκωμό, το Νοέμβρη του 1973, ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, βρίσκει το λαό μας τσακισμένο από τα μνημόνια, τη φτώχεια την ανεργία, βρίσκει την χώρα μπλεγμένη σε επικίνδυνους πολεμικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή μας.

Η στρατιωτική δικτατορία, ως ακραία μορφή της αστικής εξουσίας, δια «πυρός και σιδήρου» υπηρέτησε με συνέπεια τα συμφέροντα της αστικής τάξης, σε βάρος του λαού, από το 1967 έως το 1974. Χτύπησε τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Έδωσε νέα προκλητικά προνόμια στο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Το ρόπαλο, ο χαφιές, η φυλακή, η εξορία, ο θάνατος ήταν η «σιδερένια φτέρνα» του κεφαλαίου.

 

Αποτελεί πρόκληση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να υποδέχεται τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ τις μέρες γιορτασμού του ηρωικού ξεσηκωμού του Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία που είχε τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ ευχαριστεί τις ΗΠΑ γιατην παρέμβασή τους στο θέμα του χρέους και της διαπραγμάτευσης, που έφερε το 3^ο μνημόνιο.

Αυτό που ζει ο λαός μας με την οικονομική κρίση,  δεν είναι προϊόν μιας «κακής διαχείρισης» των χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως ισχυρίζονται τα άλλα κόμματα. Ούτε φυσικά λύση είναι η «νέα μεταπολίτευση» που προβάλλουν, εννοώντας ουσιαστικά το πλήρες ξερίζωμα των όποιων κατακτήσεων και δικαιωμάτων έχουν απομείνει και την προσαρμογή του αστικού πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, που οδηγεί μόνο στην αντίδραση και την οπισθοδρόμηση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Η πείρα αποδεικνύει ότι το κύριο για το εργατικό κίνημα και το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα, σε κάθε φάση και καμπή της ιστορίας, είναι η συγκέντρωση δυνάμεων στη πάλη ενάντια στα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τον καπιταλισμό, με στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Η εργατική-λαϊκή πάλη μπορεί να αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να αντιπαλεύει το φασισμό, να υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για το λαό, όταν στο στόχο της έχει την ίδια την καπιταλιστική εξουσία.