Την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που, για τις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας αλλά και της «δημοσιονομικής σταθερότητας» σε καιρούς ύφεσης, κατέφευγαν στη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, με τελευταίο επεισόδιο το εγκληματικό τους «κούρεμα» το 2012, καταφεύγει και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ετσι, μετά τις αντιρρήσεις που προβλήθηκαν από διοικήσεις Ταμείων για την μετατροπή των ταμειακών διαθεσίμων σε κρατικά repos, η κυβέρνηση επανήλθε και με τροπολογία που κατέθεσε, επί της ουσίας, βάζει στο χέρι και τα ταμειακά διαθέσιμά τους, ενώ την ίδια στιγμή την αρπαγή αυτή επιχειρεί να την εμφανίσει ως «καλύτερη αξιοποίηση». Ολα αυτά, όταν η απόφαση αυτή είναι άλλη μια μορφή εσωτερικού δανεισμού που φορτώνεται και πάλι αποκλειστικά στην πλάτη του λαού.

Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, το σύνολο των ταμειακών διαθεσίμων που επιβουλεύεται η κυβέρνηση ανέρχεται στο ποσό των 8,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2,5 δισ. ευρώ είναι ρευστό που διαθέτουν τα ασφαλιστικά Ταμεία.

Η τροπολογία που κατατέθηκε την Παρασκευή, από το υπουργείο Οικονομικών στο νομοσχέδιο «Για την ανθρωπιστική κρίση», προβλέπει πως «τα κεφάλαια που κατατίθενται από τα ΝΠΔΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία στην Τράπεζα της Ελλάδος σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης δύνανται να επενδύονται στο σύνολό τους σε συμβάσεις αγοράς ή πώλησης τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου με σύμφωνα επαναπώλησης/επαναγοράς με αντισυμβαλλόμενο το Ελληνικό Δημόσιο (repos, reverse repos, buy/sell back, sell/buy/back).

Σε περίπτωση κεφαλαιακών ζημιών των ΝΠΔΔ και Ασφαλιστικών Φορέων από την για οποιονδήποτε λόγο μη προσήκουσα και ιδίως μη έγκαιρη ή μη ολοσχερή εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Ελληνικού Δημοσίου ως αντισυμβαλλομένου σε συμβάσεις αγοράς ή πώλησης με σύμφωνα επαναγοράς, το ΝΠΔΔ ή ο ασφαλιστικός φορέας που υπέστη τη ζημία έχει απευθείας αξίωση αποζημίωσης κατά του Ελληνικού Δημοσίου».

Γίνεται, βέβαια, φανερό ότι η διατύπωση που γίνεται «για αξίωση αποζημίωσης» σε καμιά περίπτωση δεν κατοχυρώνει τα Ταμεία και τους άλλους οργανισμούς να λάβουν έγκαιρα τα χρήματα αυτά όταν θα τα έχουν ανάγκη. Ετσι, η υπόσχεση που δίνει για «άμεση ρευστοποίηση», είναι «κενό γράμμα», καθώς ο εσωτερικός δανεισμός που επιτυγχάνεται με την τροπολογία γίνεται εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας του δημοσίου.