Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων θα τις μειώσει μέχρι και 63%

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 30 Μαρτίου 2015 13:44

Εμφανίσεις: 3010

Αν για τους σημερινούς συνταξιούχους και όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη οι ανατροπές είναι μια και δύο φορές επώδυνες, για τις νέες γενιές που θα συνταξιοδοτηθούν τις επόμενες δεκαετίες το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα παίρνει τη μορφή κοινωνικού ολοκαυτώματος. Αρκεί μόνο να σταθούμε στο ζήτημα του ύψους των συντάξεων με το νέο σύστημα για τις επόμενες γενιές, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί από τους νόμους 3863 και 3865 του 2010.

Με βάση, λοιπόν, αυτά τα δεδομένα, για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει τίποτα, παρά μιλά γενικά για κάποιο «διάλογο» που θα γίνει στο μέλλον, προκύπτει πως: Σε κάθε 100 ευρώ σύνταξη που δίνονται σύμφωνα με αυτά που ίσχυαν πριν το 2010, στο νέο σύστημα θα χάνονται από 35 (στην καλύτερη περίπτωση) έως και 63 ευρώ!

Συγκεκριμένα (βλέπε πίνακα) για έναν εργαζόμενο με τελευταίο μισθό από 2.325 ευρώ έως 2.425 ευρώ, ο συντάξιμος μισθός πάνω στον οποίο υπολογίζεται η σύνταξη είναι 2.370 ευρώ (μέσος όρος μισθών πενταετίας). Στην περίπτωση της 35ετίας, δηλαδή μετά από 35 χρόνια εργασίας και 10.500 ένσημα, το ποσοστό αναπλήρωσης είναι 70% (2%Χ35 χρόνια) και ο εργαζόμενος αυτός θα πάρει σύνταξη 1.660 ευρώ.

Με το νέο σύστημα και με τον ίδιο καταληκτικό μισθό, ο συντάξιμος μισθός που θα προκύψει, υπολογίζοντας τις αποδοχές ολόκληρου του εργάσιμου βίου, θα ανέρχεται στα 1.490 ευρώ. Για τα ίδια χρόνια εργασίας (35ετία) το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι 42% (1,2%Χ35). Ετσι η σύνταξη που θα αποδίδεται θα είναι μόλις 626 ευρώ, δηλαδή θα είναι μικρότερη κατά 63%! Θα χάνονται σχεδόν 2 στα 3 ευρώ των σημερινών συντάξεων.

Ακόμα και αν σε αυτή προστεθεί ολόκληρο το ποσό της βασικής σύνταξης (360 ευρώ το 2010), η συνολική σύνταξη (αναλογική και βασική) θα φτάσει τα 986 ευρώ. Θα είναι δηλαδή κατά 41% μικρότερη απ' αυτή που θα έπαιρνε πριν τους νόμους του 2010.

Μάλιστα, στην περίπτωση που ο ίδιος εργαζόμενος εξασφαλίσει τη δυνατότητα να εργαστεί ακόμα 5 χρόνια, δηλαδή δουλέψει συνολικά 40 χρόνια, τότε η αναλογική σύνταξη θα ανέλθει στα 715 ευρώ (1.490Χ48%). Η σύνταξή του δηλαδή θα είναι κατά 57% μικρότερη απ' αυτή που έπαιρνε με 35 χρόνια εργασίας. Αν πάλι και σε αυτή την περίπτωση προσθέσουμε τα 360 ευρώ της «βασικής», τότε η σύνταξή του διαμορφώνεται στα 1.075 ευρώ, δηλαδή η μείωση θα ανέρχεται στο 35%!

Τα πράγματα όμως είναι ακόμα χειρότερα όταν πρόκειται για εργαζόμενους που δεν λαμβάνουν τέτοιους μισθούς και δεν εξασφαλίζουν τη δυνατότητα να εργαστούν 35 χρόνια. Ετσι, αν εφαρμόσουμε τις ανατροπές που επιφέρει το νέο σύστημα, στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος έχει καταληκτικό μισθό 1.480 ευρώ και ημέρες ασφάλισης 33,5 χρόνια, περίπτωση που είναι και η πιο τυπική στα ελληνικά δεδομένα, τότε, σύμφωνα με τα ισχύοντα του Ασφαλιστικού πριν το 2010, ο συντάξιμος μισθός είναι 1.344,5 ευρώ και η σύνταξη που παίρνει είναι 874 ευρώ(1.344,5Χ65%).

Ομως με το νέο σύστημα, ο συντάξιμος μισθός αντί για τα 1.344,5 ευρώ μειώνεται στα 590 ευρώ, καθώς υπολογίζεται σε όλον τον εργάσιμο βίο. Με το νέο ποσοστό αναπλήρωσης στο 40% για τα 33,5 χρόνια, η σύνταξη κατακρημνίζεται στα 236 ευρώ αντί των 874 ευρώ! Και, βέβαια, η κατάσταση δεν «σώζεται» ούτε με τη «βασική». Στη μια περίπτωση, λοιπόν, αντί για 1.660 ευρώ σύνταξη, θα αποδίδονται μόλις 626 ευρώ, ενώ στην άλλη, αντί για 874 ευρώ, θα αποδίδονται 236 ευρώ.

Ετσι διαμορφώθηκε το νέο Ασφαλιστικό με τους νόμους του 2010. Αυτό το καθεστώς ορθώνεται μπροστά σε όλους τους ασφαλισμένους και ειδικά στις γενιές που θα συνταξιοδοτηθούν στο μέλλον. Αυτή είναι μια από τις παραμέτρους με το Μνημόνιο που επιβλήθηκε στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τους όρους με τους οποίους το καπιταλιστικό σύστημα θα επιχειρήσει να βγει από την κρίση του στις πλάτες του λαού. Αυτό έχουν απέναντί τους τα λαϊκά στρώματα και αυτά πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Αλλά αυτοί οι επώδυνοι και βαθιά ταξικοί όροι που επιβλήθηκαν για το Ασφαλιστικό δεν «σχίζονται», όπως κομπορρημονούσε προεκλογικά η κυβέρνηση. Αυτοί οι όροι μπορούν να ανατραπούν μόνο μέσα από σκληρή ταξική πάλη. Αυτό είναι σήμερα το καθήκον της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >