ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΒΕΕ

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Σάββατο, 27 Μαρτίου 2021 09:10

Εμφανίσεις: 664

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΒΕΕ

Ως ΕΔΩ! Δεν μένουμε άλλο σιωπηλοί, η υπομονή μας εξαντλήθηκε!

Οι «μάσκες έπεσαν», τα προσχήματα και οι δικαιολογίες διαλύθηκαν.

Στα χέρια κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή αλλά και κάθε συναδέλφου επαγγελματία που βλέπει ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, εναποτίθεται το καθήκον να εκφράστουν τις αγωνίες και την αγανάκτηση των εκατοντάδων χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων, που συρθήκαν από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, αναμεσά στην απειλή για την υγειά τους και στις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης. Μόνο αυτές οι δυνάμεις επιδιώκουν να μετατρέψουν την αγανάκτηση που συσσωρεύεται σε συλλογική πάλη και μπορούν να εκφράσουν ολοκληρωμένα τα πραγματικά τους συμφέροντα.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ δεν θέλει, δεν ξέρει και δεν μπορεί να οργανώσει αγώνες. Για αυτό, ακόμα και όταν πιέζεται από την όξυνση των προβλημάτων, είναι έτοιμη να «τα διπλώσει» στα γρήγορα με πρόσχημα τις κάθε φορά δυσκολίες.

«…Σαν έτοιμη από καιρό…» η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ επιχειρεί να υπονομεύσει τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις της 31^ης Μάρτη. Με μια κίνηση αντάξια των περγαμηνών της, μακριά από τα προβλήματα και τις αγωνίες της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων, σε διάσταση με την οργανωμένη πάλη, το προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ, επικύρωσε μια προειλημμένη απόφαση αναστολής των κινητοποιήσεων που η ιδιά είχε προκηρύξει.

Δεν πείθει η δικαιολογία περί «όξυνσης της υγειονομικής κρίσης». Αυτά ήταν γνωστά στην συνεδρίαση του διοικητικού συμβούλιου της 17/1 που αποφάσισε κινητοποιήσεις. Ήταν γνωστά στην συνεδρίαση του προεδρείου της 24/2 που δεν οριστικοποίησε ημερομηνία κινητοποιήσεων και την παρέπεμψε σε συνεννοήσεις με τις παρατάξεις. Και ροκανίζοντας τον χρόνο φτάσαμε στις 31 Μάρτη, που και αυτή η ημερομηνία υπονομεύτηκε τελικά. Όσοι αγώνες έγιναν εν μέσω πανδημίας, οι οποίοι δυνάμωσαν το αμέσως προηγούμενο διάστημα, προσέφεραν πλούσια εμπειρία για το πως διεξάγονται κινητοποιήσεις σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Επομένως ένα τέτοιο επιχείρημα δεν μπορεί να σταθεί. Ούτε η επίκληση πιθανών νομικών κυρώσεων, δηλαδή η υποχώρηση απέναντι στην κυβερνητική επιχείρηση φίμωσης της αγωνιστικής δράσης, τιμά συνδικαλιστές που σέβονται την ιδιότητα τους.

Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι περισσότερες ομοσπονδίες, που ελέγχει η πλειοψηφία, πήραν την απόφαση του ΔΣ της ΓΣΕΒΕΕ και την καταχωρήσαν απλά στο αρχείο τους. Δεν συνεδρίασαν τα συνδικαλιστικά όργανα για την οργάνωση των κινητοποιήσεων, δεν ενημερώθηκαν τα σωματεία και τα μέλη τους, απόλυτη σιγή μια βδομάδα πριν την κινητοποίηση. Ορισμένες μάλιστα ομοσπονδίες προχωρήσαν πάρα πέρα, συνεδρίασαν για να αποφασίσουν ότι δεν πρέπει να γίνουν αγώνες ή ότι οι κινητοποιήσεις δεν λύνουν προβλήματα και είναι παρωχημένες. Είναι τυχαίο το γεγονός, ότι στις προηγούμενες συνεδριάσεις των οργάνων, κανένας συνδικαλιστής της πλειοψηφίας δεν βρήκε λόγια να στηρίξει τις κινητοποιήσεις; Σαν να πήραν την απόφαση με «κρύα καρδιά». Αντίθετα στην τελευταία συνεδρίαση του προεδρείου, τι πλούτος επιχειρημάτων για την αναστολή της κινητοποίησης ήταν αυτός που αναπτύχθηκε; Κάποιοι, φαίνεται, δεν μπορούσαν να κρύψουν την ανακούφιση τους.

Με τέτοιους συνδικαλιστές προβλήματα δεν λύνονται. Το συνδικαλιστικό κίνημα υποσκάπτεται, και τα σωματεία ξεστρατίζουν και μαραζώνουν. Οι αυτοαπασχολούμενοι αφοπλίζονται και γίνονται έρμαια της απογοήτευσης και της ατομικής λύσης.

Δεν σώζει την πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ η υπερδραστηριότητα του προέδρου της που τρέχει από υπουργείο σε υπουργείο, από κανάλι σε κανάλι. Δεν την σώζει επίσης, ένα πλαίσιο αιτημάτων που περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα. Και θέσεις για τις μεσαίες επιχειρήσεις για να παζαρεύει με κάθε κυβέρνηση, και ορισμένα αιτήματα των αυτοαπασχολούμενων για να καθησυχάζει τις αγωνίες τους. Όσο και να λουστράρει το πλαίσιο αιτημάτων το ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ, καμμιά συνδικαλιστική ηγεσία δεν μπορεί να γίνει «υπηρέτης δυο αφεντάδων». Ή θα υπηρετεί τα συμφέροντα μιας ομάδας μεσαίων επιχειρήσεων με αναπτυξιακές προοπτικές και μερίδιο στην μονοπώληση, ή θα υπηρετεί την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων που πληρώνουν τα σπασμένα της μονοπώλησης και των αντιλαϊκών πολιτικών. Έπειτα, και τα καλύτερα αιτήματα χρειάζονται αγώνες για να καρπίσουν, και δεν φυτρώνουν στα πεδία των διαπραγματεύσεων με τις κυβερνήσεις. Αυτό αποδείχνει η μακρόχρονη πείρα του συνδικαλιστικού κινήματος.

Στις σημερινές συνθήκες της πανδημίας που απειλεί την υγεία μας και της οικονομικής ύφεσης που υποδιπλασιάζει το εισόδημα μας, στις συνθήκες μιας πολιτικής που υπονομεύει την Δημόσια Υγεία προς όφελος της ιδιωτικής και οικονομικών μέτρων που προωθούν την φτώχεια και διογκώνουν τα χρέη, κανένας δεν πρέπει να μείνει στην άκρη. Τα προβλήματα οξύνονται, ο εκβιασμός της κυβέρνησης, ανοιχτά μαγαζιά ή αύξηση των κρουσμάτων, δηλαδή, υγεία ή ψωμί, δεν θα περάσει. Τα επιχειρήματα αυτά είναι κάλπικα, επιχειρούν να φορτώσουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων που με την πολιτική τους έφεραν τα πράγματα στην σημερινή δύσκολη κατάσταση, στις πλάτες των αυτοαπασχολούμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Τα αδιέξοδα αυτά δεν είναι δικά μας, προέρχονται από τις δυνάμεις που υπηρετούν τα μονοπώλια και στην Υγεία και στην οικονομία. Για να λυθούν πρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα μπολιαστεί με το εμβόλιο των αγώνων. Ο ιός της αδράνειας και του εφησυχασμού είναι επικίνδυνος για τα πραγματικά συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων.

Οι αγωνιστικές δυνάμεις, κάθε τίμιος συνδικαλιστής που καταλαβαίνει την κρισιμότητα της σημερινής κατάστασης δεν θα υποστείλουν τι σημαίες, δεν θα συμβιβαστούν με τις δυσκολίες. Θα είναι μπροστά για να φωτίζουν την συλλογική δράση και την αγωνιστική προοπτική.

• Το ξεδίπλωμα των αγώνων είναι μονόδρομος.
• Κάθε καθυστέρηση κάθε υποχώρηση υπονομεύει τα συμφέροντα μας.
• Επόμενος αγωνιστικός σταθμός η 31^η Μάρτη.

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >